เพลงรัก ๓๑ วัน
จ๋า纸短情长，字不成书;愿你出走半生，归来仍是少爷
เวลาผ่านไป ฉันอยากจัดมือเขียนเรื่องเรา อาจไม่มีวันที่ให้เธอเข้าใจ แต่ก็อยากเขียนลงไหว เพื่อความทรงจำดีๆอยู่ในเรา
ความรักเข้ามาเมื่อไหล จริงๆเราก็ไม่รู้ รู้แต่ตอนที่มีความรุ้สึก เขาก็กลายเป็นความรับในใจแล้ว ไม่กล้าบอกใคร แม้แต่ฟังเพลงรักเพื่อนึกถึงเธอ คิดว่าถ้าเราได้โอกาสฟังเพลงเดียวกันเท่านั้นก็อุนใจ ตอนที่เจอกันในความฝัน หวังว่าทำตัวตามสบายได้และคิดถึงฉันสักครั้งได้ไหม
หากว่าเธอจะรักกัน เธอเข้ามากระชากใจ เราไม่ให้ชอบเธอก็คงไปไม่ได้ บางทีเราเป็นคนโง่ บางทีเราเป็นคนเหงา บางทีเราอาจเพียงต้องการแค่เรา
เคยไหมบางทีที่เธอต้องการพูดอะไรออกไป แต่พูดมันไม่ตรงกับใจทั้งที่พยายาม ความเป็นจริงคืออยากจะได้คนนี้เป็นแฟน บอกตัวเองว่าถ้าหากได้คนนี้เป็นแฟนก็ดี
เหมือนว่ามีบางอย่างที่ขาดหาย ลำพังตัวเอง ฉันคงทำไม่ได้แล้ว ก็อยู่ตัวคนเดียวอยู่เป็นโสดมาตั้งนาน แต่จากวันที่เธอเข้ามาชีวิดฉัน ทุกอย่างเปลียนแปลนไปหมด จริงๆแล้ว ถ้าไม่รักไม่เป็นไร แค่บอกไม่รัก ฉันผิดเอง ไม่ควรทำให้เธอลำบากใจ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจ เพราะพยายามจนหมดปัญญาที่ทุกอย่างอยางเดิม แต่วันนี้หยุดตรงนี้ก็พอ เราเดนมาสุดทางแล้ว ขอให้เธอโชคดี อยากขอเธอเรื่องเดียว อยากกอดเธอครั้งสุดท้าย เพราะตอนเราต้องสิ้นสุด ตอนที่เธอเลือกเขาและบอกว่าไม่มีวันกลับมาหา หัวใจเราแทบหยุด
ความรักเราถูกท่แต่ผิดเวลา ใจเธอมีเจ้าของ คงต้องขอโทษที่ให้ฉันมีสิทธ์รักเธอ หากดอกไม้ผลิบานอย่างสีสัน ไม่งดงามพอให้ฉันหยุดและพบเธอในตอนนั้น วันนี้จะเป็นอย่างไง เมื่อก่อนรู้สึกความรักในความฝัน แต่โชคดีแค่ไหนที่ฉันได้พบเธอ
ถ้าบอกว่าเรีองนี้เขียนให้เธอ เธอจะเชื่อไหม อยาก อย่า ร้องให้ขอบคุญที่กันและกัน
๔ปีที่ผ่านมา
ยังมีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับความรัก หากลองหยุดพัก จงฟังซะก่อน จะรู้ว่าเราไม่เดินอยู่เดียวดาย ๔ปีที่ผ่านมา มีคนบนทางอีกหลากหลาย เราก็เคยลองหาความรักมาเต็มให้เต็มใจ แต่ความทรงจำดีๆเกี่ยวกับความรักมีเธอใกล้ จากวันน้านได้แต่ยืนอยู่ไกลๆคิดถึงเธอ ทำได้เพียงให้ความฝันปลอยใจในค่ำคืน น้ำตาลายตอนนึกถึงความรักเราปลิวไปตามแรงลม เธอรู้ไหมว่าในชีวิตเราไม่เคยฝันอะไรยิ่งใหญ่ แค่อยากมีคนรักเธออยู่ข้างๆกัน รู้ไหมในใจมีแต่เธอ
ตอนที่เธอพูดคำเดียวคือเธอจะไปเท่านั้น ฉันยายามคิดฉันทำผิดที่ใด ได้แต่ถามตัวเองอย่างนั้น อย่าทิ้งกันไปได้ไหม ถ้าฉันผิด บอกฉันได้ไหม ฮักกันมาแต่โดนแล้ว ไสว่าสิบ่ถิมกัน ไสว่าสิมีกันและกันตลอดไป
เธอรู้ไหมว่ามีเพียงเธอคนเดียวที่ดูสนใจฉัน ฉันไม่มองใครอีกจากเธอหายไป คิดว่าเธอเป็นคนน่ารักดี เราก็เคยเจอกับคนที่ตรงกับหัวใจ เธอรู้ไหมทุกนาทีที่มีเธอคบกัน ฉันโชคดีแค่ไหม หัวใจมีเพียงเธอ เจอกันเมื่อ๔ปี่ก่อน เราจะขอคบกันและสัญญาว่าจะดูแลเธอคนเดียวตลอดไป จะคอยเคียงข้างเธอไม่ว่าเธออยู่ที่ใด
เธอเป็นคนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ทำให้ฉันที่สุดฟ้าก็พาให้มาพบเธอ ฉันก็เป็นคนธรรมดา ไม่พิเศษ แต่เธอทำให้ฉันอยากดูแลเธอ รักเธอ อยากกลายเป็นคนเลิศเลอที่ดูแลเธอให้ดีๆ เธอเคยถามว่า ฉันรักเธอที่ตลงไหน ก็เพราะว่าคุณมีเสนห์ ถึ้งแม้เธอตัวดำๆ หน้าอกหน้าใจก็ดูเหมือนไม่มี ใหญ่แขนโตขา น้ำหนักไม่รู้เท่าไร แต่เธอน่ารักหรือเกิน ทำให้ฉันแอบรักเธอ ก็ไม่รู้จะเริ่มจีบโดยคำพูดใด เธอยังจำได้ไหมเราเริ่มต้อนอย่างไง
อาจเป็นแค่ความฝัน มีไหมวันที่เราสองคนจะรักกันอีก มีสิ่งที่ฉันได้ทำไร้เธอมากหมาย แต่ฉันขอเพียงแค่เธอให้โอกาสฉันได้ไหม เธอลองเปิดรับหัวใจของฉันหน่อย ฉันเข้าใจว่าเธอปิดหัวใจไม่กล้าแสดงออกไป ต้องเก็บเอาไว้อยู่อย่างนั้น แต่ความรักไม่มีเงื่อนไข ขอโอกาสอีกได้ไหม
นั่งคนเดียวแล้วมองกระจก อยู่กับเงาที่พูดไม่เป็น บทกวีไม่มีความหมาย ชีวิตไม่มีสีสาร หากจะมีโอกาสอีกหน เราจะร่ายมนต์กับสายน้ำจันทน์ ทบทวนเรื่องเราต่างๆ ขอหยุดเวลาที่เราสบตารักกันนั้น ขอฟ้าดินแยกเราเท่าไรไม่ขาด ขอภพชาติพรากเราห่างกันไม่ได้
ดีใจที่ใจฉันเกิดมาเพื่อเป็นของเธอ ฉันจะไปตามหาพบเธอไม่ว่าเธออยู่แห่งไหน ดั่งเรามีสายใยผูกพัน รอวันที่คบกับเธออีก เพลงรัก๓๑วันนี้ เพราะจริงๆ เราสองคนมีวันหนึ่งจะสัญญากันว่า รักกันและกันตลอดชีวิตได้ไหม ที่รัก
