其基本语法如下
<activity-alias android:enabled=["true" | "false"]
android:exported=["true" | "false"]
android:icon="drawable resource"
android:label="string resource"
android:name="string"
android:permission="string"
android:targetActivity="string" >
</activity-alias>
部分属性说明如下
android:enable 该属性用来决定目标Activity可否通过别名被系统实例化,默认为true。需要注意的是application也有enable属性,只用当它们同时为true时,activity-alias的enable才生效。
android:exported 该属性为true的话,则目标Activity可被其他应用调起,如为false则只能被应用自身调起。其默认值根据activity-alias是否包含intent-filter元素决定,如果有的话,则默认为true;没有的话则为false。其实也很好理解,如果有intent-filter,则目标Activity可以匹配隐式Intent,因此可被外部应用唤起;如果没有intent-filter,则目标Activity要被调起的话必须知道其精确类名,因为只有应用本身才知道精确类名,所以此时默认为false。
android:icon 该属性就比较好玩了,允许自定义icon,可以不同于应用本身在桌面的icon。如果需要在桌面上创建快捷入口,也许产品会要求换个不同的icon。
android:label 该属性类似于android:icon,图标都换了,换个名称也合情合理吧,此属性就是为此而生的。
android:name 该属性可以为任意字符串,但最好符合类名命名规范。activity元素的name属性实质上都会指向一个具体的Activity类,而activity-alias的name属性仅作为一个唯一标识而已。
android:permission 该属性指明了通过别名声明调起目标Activity所必需的权限。
android:targetActivity 该属性指定了目标Activity,即通过activity-alias调起的Activity是哪个,此属性其实类似于activity标签中的name属性,需要规范的Activity包名类名。
例如:
<application
android:allowBackup="true"
android:icon="@mipmap/ic_launcher"
android:label="@string/app_name"
android:supportsRtl="true"
android:theme="@style/AppTheme">
<activity android:name=".MainActivity">
<intent-filter>
<action android:name="android.intent.action.MAIN" />
<category android:name="android.intent.category.LAUNCHER" />
</intent-filter>
</activity>
<activity android:name=".SecondActivity"></activity>
<activity-alias
android:name="SecondActivityAlias"
android:label="Alias快捷入口"
android:targetActivity=".SecondActivity">
<intent-filter>
<action android:name="android.intent.action.MAIN" />
<category android:name="android.intent.category.LAUNCHER" />
</intent-filter>
</activity-alias>
</application>
注:当前写法会在应用中生成2个启动入口,显示2个应用名。如果只想保留别名一个入口,应该把MainActivity内
<category android:name="android.intent.category.LAUNCHER" />去掉